Recensies
“We kwamen bij Els terecht voor een introductie tot ontspannen lopen aan de leiband. Gaandeweg Magnus’ puberteit zijn er heel wat andere problemen opgedoken, die we samen met Els hebben aangepakt. Magnus had geen uitknop en was constant alert, vocht tegen zijn slaap, sprong overal op, raakte heel snel overprikkeld etc. Dankzij Els haar expertise en haar netwerk met andere mentoren leerde we gebruik maken van tools als CBD olie en de E-collar om Magnus structuur en grenzen te bieden. Hierdoor kreeg hij meer sturing en zette hij in een intensief traject van 6 weken enorme stappen. Van Els krijg je begeleiding en advies op maat, ze is heel erg snel bereikbaar bij vragen en ze zal alle kanalen uitputten om jou en je hond verder te helpen. Ze zal steeds eerlijk haar mening geven en niets verbloemen. Het wandelen aan de korte leiband is soms nog een werkpunt voor Magnus, verder doet hij het super en is hij een echte schat. We nemen nu samen deel aan de maandelijkse groepslessen bij Els om hier en daar zaken te perfectioneren, en dan is het fijn om Magnus’ vooruitgang te kunnen zien en vooral dat andere deelnemers dit ook opmerken. Dankzij Els kunnen we ijverig verder trainen en zijn we ontzettend blij met Magnus aan onze zijde!”
Toen ik voor het eerst kennis mocht maken met Magnus zag ik een grote, sterke hond, wat het wandelen ook bemoeilijkte. Buiten de bench vond hij nooit rust, hij was oververmoeid en overprikkeld waardoor hij met zijn eigen geen blijf wist. Uit frustratie durfde hij ook te happen wat het werken met hem niet eenvoudiger maakte. Magnus was geen impulsaankoop, geen broodfok, geen ondoordachte keuze. Neen, deze mensen valt niets te verwijten.
De eerste stap was leren wandelen op een rustige manier en plaatswerk. We moesten Magnus leren wat de betekenis is van ja en neen. Al snel leerde ik Magnus zijn lieve en zachtaardige aard te kennen en was ik verkocht. Het wandelen ging vrij snel vele beter met de baasjes. Het plaatswerk daarentegen was een hel. Hij bleef niet liggen of zitten, werd niet rustig, en elke gelegenheid was goed om dingen te doen die hij niet mocht zoals in de vuilbak zitten, op stoelen springen en aan tafel snuffelen, eten afpakken, blaffen om aandacht…
2 weken later namen we zijn lichamelijke gezondheid en voeding onder de loep. Hier zijn wat dingen uitgekomen maar niets ernstig. Wel zijn we overgestapt naar andere voeding. Voedselintolerantie uit zich vaak in onrustig gedrag en extreme opwinding.
In de tweede sessie heb ik met Magnus alleen gewerkt en heb ik de basis gelegd voor plaatswerk. En wauw wat leerde hij snel.
Na 2 maanden ging het wandelen heel goed en zagen de baasjes een enorme vooruitgang maar binnenshuis boekten ze weinig tot geen vooruitgang. Tijd om in te grijpen en het rehabilitatietraject op te starten. Dit traject heb ik ontwikkeld omdat ik zelf geen interne opnames mag/kan doen omdat ik dan aan de “pensionsregels” moet voldoen. Een investering die te groot is voor de vraag.
Hoe ziet zo’n rehabilitatietraject eruit?
Gedurende 6 weken wordt er een programma op maat gemaakt met dagelijkse opvolging via whatsapp. We namen Magnus tijdelijk al zijn vrijheid af.
We starten met 30’ vrijheid en daarna één uur verplichte rust in de bench en zo wisselen we de hele dag af. Al snel bleken de 30’ te lang voor Magnus. Dan naar 15’ vrij – 1 uur verplichte rust bench…maar ook dat was te moeilijk voor Magnus. Het kwam erop neer dat Magnus niet langer dan 2 min rustig kon zijn buiten de bench. Geen enkele correctie maakte indruk op hem.
Na enkele weken zoeken zijn we gestart met e-collartraining. Maar Magnus was zo ver heen dat het conditioneren aan de e-collar niet van een leien dakje liep.
Na overleg zijn we hem gaan ondersteunen met CBD-olie en zetten we de e-collar op een andere manier in dan gebruikelijk.
En toen hadden we een doorbraak. Na 5 dagen kon Magnus eindelijk rustig buiten de bench slapen of ergens rustig liggen. Maar niet alleen dat, ook het wandelen kon nu op een ontspannen manier. Eindelijk konden zowel Magnus als de baasjes beginnen genieten van elkaar.
De derde week waren ze klaar om de wereld terug te gaan ontdekken en Magnus bloot te stellen aan nieuw prikkels. Zo namen ze Magnus voor de allereerste keer mee met de bus. In het begin wat onzeker maar het belangrijkste, hij vertrouwde op zijn baasjes en ontspande. Plaatswerk ging ondertussen ook heel vlot, hij kon al 20’ ontspannen blijven zonder te moeten bijsturen. En tijdens de maandelijkse oefensessie herkende de mensen van de groep Magnus niet meer. Zo rustig!
De derde week waren ze klaar om de wereld terug te gaan ontdekken en Magnus bloot te stellen aan nieuw prikkels. Zo namen ze Magnus voor de allereerste keer mee met de bus. In het begin wat onzeker maar het belangrijkste, hij vertrouwde op zijn baasjes en ontspande. Plaatswerk ging ondertussen ook heel vlot, hij kon al 20’ ontspannen blijven zonder te moeten bijsturen. En tijdens de maandelijkse oefensessie herkende de mensen van de groep Magnus niet meer.
Zo rustig!
En nog leuker waren de complimentjes die de baasjes kregen van andere mensen die Magnus voorheen niet gekend hadden.
De ene doorbraak volgt de andere op. Magnus gaat uit zichzelf rust opzoeken.
En dan ben je klaar en is het enkel nog genieten!
Sien en Simon, jullie hebben keihard gewerkt, niet opgegeven als het moeilijk was en zie jullie nu. Ik ben nog nooit zo trots geweest als op jullie! Ik draag jullie een heel warm hart toe. En Magnus, tja dat is mijn maatje voor het leven, zo’n schatje! TROTS!!!!
Getuigenis: Hans en Obi
In november 2021 heb ik, na 3 bezoeken aan het asiel, een duitse herder geadopteerd, een reu van 6 jaar, die "luistert" naar de naam Obi. Na (gelukkig) slechts 3 weken in het asiel had Obi een nieuw baasje.
Obi is vrij aanhankelijk, rustig, heel zindelijk. En luistert, alhoewel niet altijd... en kan een beetje koppig zijn😂
Een zekere basisopvoeding heeft zijn vorige baasje hem zeker meegegeven. Kortom, een hond, die op alle vlakken, bij mij past.
Bij de dagelijkse wandelingen reageerde hij fel op voorbijrijdende auto's, fietsers, joggers én.... andere honden. Alleen voorbijrijdende treinen deden hem, tot mijn verbazing, helemaal niks. Obi was buitenshuis vrij onrustig en gestresseerd en continu zeer alert. Een nieuwe baas, een nieuwe omgeving, het zal je maar overkomen. Het speelt onvermijdelijk een rol. Neem daarbij nog de aard van het beestje...
Sommige wandelingen werden evenwel niet meer leuk. Altijd op je hoede zijn, uitvallen, niet uit zijn fixatie te krijgen. Gevolg: onzeker/gestresseerd baasje = onzeker/gestresseerd hondje... En vice versa!
Tijd dus om hulp in te roepen en zo kwam ik bij Els terecht. Afspraak gemaakt en op dag stond Els aan de deur. Kennismaking, wat info gekregen en dan direct in de praktijk. De straat op! Een andere lijn, letten op je houding, jouw hond proberen af te leiden van zaken die uitvallen kunnen veroorzaken. Vooral dit laatste helemaal niet evident. Maar met de tips en tricks van Els het ging al wat beter. De invloed van Els was duidelijk. Zowel hond als baasje werden bijgestuurd waar nodig. Daarna veel oefenen, herhalen, herhalen en nog eens herhalen.
Obi is intussen 7 maanden bij mij. De evolutie is duidelijk en positief. We leren elkaar nog elke dag beter kennen, wij "lezen" elkaar steeds beter en beter. Het uitvallen naar auto's en fietsers is bijna helemaal verdwenen. Honden blijven soms een probleem. En uiteraard is er af en toe es een terugval.
Advies van Els? Niet teveel toegeven, kordaat en duidelijk de leiding nemen. Ik ben een vriendelijke man😎. Maar Els gaf mij aan niet té vriendelijk te zijn....Veel proberen met andere honden op wandel te gaan. De hondenvrijloopzone in het bos wat proberen te vermijden. Daar bleek trouwens dat de socialisatie van Obi beter kan. Te enthousiast aanstormende honden, daar houdt hij niet van. Een paar keer een kort blafje naar zo'n hond moet duidelijk maken dat deze best Obi's persoonlijke ruimte respecteert. Een hond die deze signalen niet begrijpt, daar zal Obi naar uitvallen. Rustige honden worden geaccepteerd, zolang hij maar zijn eigen weg kan gaan. Een wandeling met verschillende honden, los of aan de lijn, vormt dan geen probleem.
Het puike werk en de input van Els heeft duidelijk zijn impact. Els is rustig en kalm, maar gedecideerd en kordaat.
De belangrijkste les van Els? Jouw hond leren accepteren in zijn "zijn". Net zoals wij mensen niet met iedereen vienden willen/kunnen zijn, kan je niet verwachten dat een hond dat wel kan.
Wederzijds respect tussen hond en baasje, dat krijg je er dan zo bij!
Intussen een 2e sessie ingelast om Obi te leren speeltjes los te laten. Want een bal of een stok afgeven, dat kende hij niet. Ook hier heeft Els mij perfect op weg gezet. En het werkt!
Er is maar 1 conclusie: Els als hondengedragstherapeut is eenvoudigweg een aanrader! Het levert je een "betere" hond op én een beter baasje.
"Better human, better dog... happier dog, happier human".
Bedankt Els,
Obi en Hans