𝗗𝗼𝗺𝗲𝘀𝘁𝗶𝗰𝗮𝘁𝗶𝗲

De vroegste vormen van domesticatie dateren van tienduizenden jaar geleden en vonden plaats tussen mens en wolf. Rond 1350 werden de eerste medische behandelingen van honden beschreven. Honden werden ingezet voor de jacht, om te waken, hoeden (drijven), karren te trekken of lasten te dragen. Honden hadden een taak te vervullen en kregen in ruil eten en drinken.

De laaste 200 jaar veranderden de leefomstandigheden van de mensen zodanig dat de honden geen uitgesproken taak meer hadden en de hond bijna uitsluitend als huisdier gehouden werd.

We zien nu heel veel honden met probleemgedrag, gedrag dat voorheen niet voorkwam.

Onze honden hebben zich aangepast aan ons drukke bestaan, ze kunnen zelfstandig niet meer overleven. Onze honden worden overstept met liefde. Eten en drinken zijn altijd voorradig. We kopen speelgoedjes voor hun, we vieren hun verjaardag, ze liggen op de meest confortabele kussens, …. ze komen niets te kort!

Juist, als het kleine mensjes waren zou ik je 200% gelijk geven. Maar het zijn geen kleine mensjes, het zijn honden en dat vergeten we weleens.

Honden hebben andere behoeftes dan wij mensen. We spreken ook niet dezelfde taal.

Geen enkele hond is hetzelfde, ook zij hebben een persoonlijkheid, ongeacht hun ras.

Elke hond heeft behoefte om gezien te worden voor wie hij is en wat HIJ nodig heeft. En niet wat WIJ nodig hebben of wat ONS een goed gevoel geeft.